kruikje

kruikje
Korinthisch

woensdag 19 november 2014

een kind maakt geen onderscheid tussen bewust en onbewust

compositie xxi - de magnaat
Nu ik toch zo gedurig bezig ben om de bedoelingen van de Heer te verduidelijken maak ik van de gelegenheid gebruik enkele van de inzichten die mij toekomen als van mij eraan toe te voegen. Ik doe dit onder meer omdat ik mij ervan bewust ben geworden dat als ik denk dat mensen heel goed weten wie ik ben het erop uitloopt dat  zij mij vertellen dat zij niet goed weten wie ik dan wel ben. En ook, omdat mij het gevoel bekruipt dat ik nooit zo mededeelzaam ben geweest in het verduidelijken van mijn identiteit en mijn opvattingen omtrent wat er van mij gevraagd is, en deze zijn ook divers. Er zijn grote verschillen te constateren in de wijze waarop ik over mijzelf nadacht en mijzelf zie op het ogenblik, ik bezit ook maar weinig beeld van mijn eigen werkelijkheid, en ik ben bang dat de waan van deze tijd dat iedereen die afwijkt van het niet bestaande normale daarmee ook als ziek te verklaren valt en de consequenties daarvan. Al te lang heeft de psychiatrische veeartsenij zich met mij beziggehouden omdat 'het  zo'n interessante man is', mede waardoor dat ego zo uitvergroot is geworden of geweest. Het publiceren via het internet geniet in onze tijd grote populariteit en veel mensen houden een blog bij voor familie en vrienden of clubgenoten, organisaties en bedrijven willen er ook wel de mogelijkheid toe bieden de ontwikkelingen te volgen, en zo is er een toren van Babel ontstaan die zijn gelijke in omvang in de geschiedenis der wereld nog niet heeft gevonden. Helemaal zonder zin is het fenomeen, dat iedereen de mogelijkheid heeft tot op zekere hoogte in de openbaarheid te treden niet, maar ik vraag mij af of deze stroom van bekentenissen wel überhaupt zoveel wordt gelezen en bij het inzien van sommige sites rijzen mij de haren te bergen vanwege de grote hoeveelheid aan tekst die men aangeboden krijgt.

In mijn persooonlijke opvatting heb ik nooit mij zoveel willen bemoeien met het wel of niet lezen van de soms heel povere dan weer zeer indrukwekkende maar nooit perfecte persoonlijke getuigenissen en verhalen, beschrijvingen, die voor de deelfunctie verschenen. Daaom heb ik mij in eerste instantie de filosofie aangewend dat het al genoeg was om te volstaan met het neerschrijven van hetgeen van mij werd gevraagd kennis van te nemen, en een enkele keer meende ik dat naar mijn bericht aangaande een of ander onderwerp node werd uitgezien. De schrijver, dat is het wonderlijke, wordt gewaardeerd om dat hij op en niet al te zware en soms ook wat humostisch op te vatten wijze dingen waar mensen het moeilijk mee kunnen hebben, met enkele woorden wat lichter kan maken voor die ander die niet zelfstandig zijn gedachten op kan schrijven. Mijn professionele bijdrage in het geheel van de wereld van het blog heb ik doorgaans aangeduid met een functie in de zin van secretaris.



Het is daarom niet dat ik zelf van mening ben dat ik nu zo interessant zou zijn, ook niet dat ik alles wat er maar wetenswaardig is zou weten, maar wel dat het mijn voortdurende overweging is dat de mensen om mij heen en wat verder weg het belangrijk vinden er kennis van tenemen hoe het met mij gaat en wat het verhaal is dat daarbij hoort. En nu, nu ik wat tot bezinning ben gekomen na de roes van het feest der openbaring, het boekje is nu wel bijna geheel verteerd, nu raak ik in de gedachte dat ik in sommige zaken mij mogelijk wat in allegorische zin op te vatten heb vergist, of misschien dat ik mijn  eigen schriftuur anders opvatte dan de inhoud van het bericht voor de lezers wilde zijn, zelfs dat de reden voor de schriftuur wellicht voor het eigen land van herkomst wat minder gewicht in de schaal legt maar in een wereld wat verder dan de Euromast heel interessant gevonden is. Wat het dat laatste aangaat vind ik dat ik in Nederland op een nooit door mijzelf als zo allesbeheersend ervaren manier helemaal zo prettig ben behandeld door velen, die menen dat het zo is "dat met die man je dat mag doen", waarbij ik in het ongewisse ben gebleven over wat zij bedoelen. Nooit evenwel heb ik gemeend dat ik onder druk informatie heb verstrekt die ik niet uit eigen motivatie wilde vrijelijk afstaan en ik ben ermee onbekend gebleven hetgeen men meende te mogen begrijpen uit mijn arbeid.


- vluchtige ontmoeting -
 Het is dan ook niet mijn eigen wil waarmee ik wederom mij geroepen voel om dat onderwerp van die persoon die men is naar voren te halen maar wanneer men een verplichting niet heeft volbracht blijft men toch langdurig eraan denken dat  men tekort geschoten is in  zijn bestaansrechten en de darmee verbonden plichten, ik zeg dat wat ingewikkeld maar deze dingen behoren in meer bescheiden formulering tot de levensweg van elke mens in onze wereld. Voor zover het hem gegeven is daar kennis van te bezitten heeft elke mens het recht zich bewust te zijn van diegene die hij of zij is, misschien heb ik die wereld die ooit zo groot heeft geleken in het verstaan wat gemakkelijker toegankelijk gemaakt. Er zijn mij evenwel enkele fundamentele waarden gebleken die beslist belangrijk kunnen worden geacht om aan die identiteit ten grondslag te liggen.

Maar, zo redeneer ik, zou ik dan niet weten wie hij is, die ik vertegenwoordig, of gaat het eerder om wie die mens die hij vertegenwoordigt in de ogen van andere mensen is, of wordt mij vanuit den hoge gevraagd naar wie ik ben, of besta ik voor mijzelf in persoonlijke zin helemaal niet? Want, is dit belangrijk om zo in te zien, in zijn identiteit zo men wil zijn karakter, het gelijkblijvende in de persoonlijkheid die een mens is, is de mens niet vrij om te kiezen, wel is de mens vrij om te kiezen naar de mate dat hij zijn handelen goed vindt of minder goed, maar verder ben ik nu ik de hele bijdragensfeer heb doorzien tot de slotsom gekomen dat ik deze keer de gedachte mag koesteren dat voor ons land gedurende vele jaren de klok heeft stilgestaan en dat er over een periode van een generatie tot in dit heden helemaal niets aan verandering is gekomen. Ik bedoel dat behalve in virtuele zin en spijts van diefstallen en bewuste aggressie die ik heb meegemaakt, vanwege mijn  eigen belangstelling in sommige onderdelen van onze westerse kultuur die het geheel der openbaarheid kan bijeenhouden en die er zijn om mij mijn recht op goed begijpen van mijzelf en diens motivatie te schenken op een alternatieve manier dan de statische mogelijkheid om mijn wereld maar zo te aanvaarden als deze is.

Madonna Syrenaica
Wij kunnen morgen allemaal aan elkaar vertellen dat sommige dingen hetzelfde gebleven zijn als dat zij vroeger waren, in de loop van dat verhaal zal men zich bewust worden dat niets hetzelfde lijkt te zijn en andere bijkomstigheden er niet meer zo bijhoren. Afgezien  ervan dat al dat vragen naar die identiteit nooit zo hevig is geweest en algemeen als in onze tijd voor zoveel mensen het geval blijkt te zijn, het enige verschil is dat ik vanuit mijzelf er weet van heb en van anderen heb begrepen dat dit vragen alleen voor de persoon zelf bestaat en nooit zo duidelijk onder woorden kan worden gebracht maar zich wel in pijn en onmachtsgevoelens afgewisseld door vage gevoelens van zekerheid doet kennen. In mijn geval heb ik mij altijd willen houden aan de grenzen van de mij gestelde opdracht mijzelf te verduidelijken, en het moet mij van het hart dat het een weg tot de waarheid is geworden waarin ik met velen deel. Waarin dan het antwoord gelegen is op die vraag naar wie mens is  laat zich nog aanzien als een in evangelische  zin uiteen te zetten overtuiging van zichzelf, en voor sommige mensen is het nooit een vraag geweest.

En de waarheid in deze dingen zal ons vrij maken iedere voor zich en wij met zijn allen bij elkaar. Qoute: 'Oh oh wat zijn wij blij dat ik in Holland vrij.'

- sleeping beauty -

Geen opmerkingen:

Een reactie posten