vergissen, kan ik dat eens wel of soms nooit? - dit gaat echt te ver/de eis is 2 jaar cel//opm.: verknipte rechtspraak//pow-wow

Statue of Louis Couperus, by Kees Verkade
(Photo credit: Wikipedia)
- Clef: "wie heeft er niet ooit gehoord van
'de koningsromans'?"
//* commentaar auteur:
Professor Frédérique, de
Bastet (RMO/Louvre) van onze Nederlanden, krijgt nog eens gelijk:
"onze wetenschap", zo zeide de hooggeleerde ons met veel begrip in zijn stem,
"is de oudheidkunde, niet de parapsychologie."/ Na ons gesprek
heeft de geleerde zich gezet aan het schrijven van de aardigste verhalen en anekdotes
over kunstgeschiedenis en oudheidkunde die ik ooit las:
'reizen door de oudheid' (deel 1 & 2)/wegens succes geprolongeerd in 'the book of the fallen leaves - Mizra - cover

een roodfigurig Korinthisch kruikje
waar ik een band mee gevoel//
* * *
collectie Walters Museum Baltimore

het ordeteken van de Joanniter Ridderschap:
- the badge of Grace -

Marian e.v.a.: "Clemens, iedereen wil het beste voor jou, geniet nu maar van je oude dag..." / antwoord: "het leven is een schouwtoneel"

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Het geval wil dat binnen de Nederlanden-nu het Koninkrijk van 1815 uiteindelijk het heeft moeten opgeven tegen de tand des tijds, slechts een ingewijde weet dat de eerste koning-prins Willem van Oranje der Nederlanden gelijk heeft gekregen met zijn uitspraak: staatkunde houdt niet zozeer de wijsheid in als resultaat//

//ter mijner attentie voegde hij daaraan in Orange wijze een levenszin toe:

"wij zijn zeer geïnteresseerd in het Vicariaat van Orange" - scripta post abeunda dixitur

Ik voelde mij uiteraard zeer gevleid en genodigd, men behoeft zich in den lande geen zorgen te maken op het gebied van aandacht en belangstelling met rede, onze conclusie moet zijn: voor iedereen en elke daad in de schepping is er een raison d'être//

het Duitse spreekwoord in deze mag zijn: dem reinen ist alles rein//

NOTA BENE PER FIDES FIDEI:
                 Er bestaat in ons land, altijd nogal aan de tijd gewaagd wat het de actuele belevingen betreft, een grote zwijgende minderheid, een samenstel van groepen en kleine gemeenschappen waarvan de deelnemers menen dat zij zo moeten doen als zij doen maar in feite niet de vrijheid genieten die hen zo langzamerhand zou mogen toekomen, over aspecten en voorwaarden van die vrijheid een andere keer, ik wil slechts kwijt dat elk Koninkrijk natuurlijkerwijze en vanuit zijn welomschreven recht een doelstelling geniet welke eenmaal duidelijk dient te worden vastgesteld, meestal kan men pas achteraf waarnemen hetgeen waarop men altijd zo opmerkzaam is geweest//

Wat staat ons derhalve te doen: bezien of deze groepen in hun samenstelling wel zo idealiter en in balans zijn tot stand gekomen zodat de waarheid kan neerdalen als in het algemeen wordt aangenomen. Verder zijn de mensen bij gebrek aan beter maar al te vaak gaan geloven in verkeerde dingen, die oog en oor in zuiverheid heeft behouden en de idolatrie is opgevallen weet waarvan ik getuig en welke afstandelijkheid tot de heersende gewoonten gerechtvaardigd is.

Het onderwerp leent zich niet voor parlementaire bespreking, wet- of regelgeving, en ik ben van mening dat men vanuit een gevoelen van respect de identiteit en het zelfbewustzijn dat ontleend wordt aan de deelhebbing van een groepsgedachte in zijn persoon dient te kunnen waarborgen, voor velen evenwel zal deze ideaalstelling te hoog reiken.

cff: "eenzaam maar niet alleen" - geschreven door prinses Wilhelmina z.g. - het hofke van de prinses was religieus georiënteerd in bijzondere zin en metrisch, men kleedde zich bij voorkeur in witte gewaden//Koningin Wilhelmina heeft, om in  ons tijdgebonden formuleren te denken, altijd 'iets' met extravaganza en modieus voorgaan gekend//
//er is ons ook een titel bekend welke luidt: 'het is stil op 't Loo"

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

basiliek van Jan van Lateranen:
barokke beeltenis van de
apostel Paulus met zijn zwaard
in de linkerhand, met de rechterhand houdt hij de
waarschuwende vinger opgeheven, in de
ruimtelijke architraaf boven de
met een Korinthisch kapiteel getooide
zuilen ter weerszijden een duif - 
de Kerk besteedde in de 17e eeuw
veel aandacht aan een vernieuwing
van de voorstellingen, zowel in
schilderingen als in sculptuur:
de oorspronkelijke basiliek uit de 4e eeuw
werd vrijwel geheel nieuw gebouwd met
behoud van het oorspronkelijke houten
cassettenplafond en de byzantijnse  absis//*

PERSOONLIJKE AUDITIEF: "Ik ben geen paria, geen kritikast, sta mijzelf hooguit toe met een glimlach te mogen bevestigen dat het leven van een bohémien niet altijd over rozen gaat, en ik mag niet meer aangeven dat ik in overtuigdheid van mening ben dat ik mijzelf genoeg ben en niemand bij me nodig heb, wie het gekozen voorwerp van de afhankelijkheid van de perikelen der liefde in onze tijd kent zal hoofdschuddend het piekeren voortzetten maar ik noteer: de zorgen zijn voor even van de baan, dan is dat gebeuren maar op zijn minst van de straat af."

     De ware liefde is niet alleen overgeleverd gebleken aan het eigenbelang en blijkt voor iedereen toegankelijk te zijn als waarachtig levensmotief.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

   

//n.b. Wat het de paus en de problemen van het Vaticaan betreft, die jongens weten toch altijd weer zichzelf te redden dus daar behoeft niemand echt mee te zitten, begrijpen doe je zulk soort dingen niet maar het is gemakkelijker om je te opponeren laten dan de waarheid uit te dragen als een bedelmonnik, deze situatie vormde voor de Kerk sinds het overlijden van Eusebio Pacelli in 1957, Pacelli was de 258e Paus getiteld en herdacht als Pius XII, een omstandigheid welke bijzondere zorg behoeft. Het Tweede Vaticaans Concilie der Bisschoppen heeft daaraan niet kunnen veranderen.

Ik merk op dat een groot deel van de inhoudelijkheid van het Pontificaat van Joannes Paulus II, Karol kardinaal Woytila, aartsbisschop van Krakau, gewijd is geworden aan een ver afgelegen toekomst waarvoor deze Paus de inzaaiing van het graan in de vore heeft gedaan, in zekere zin valt natuurlijk de akker een veel actievere betekenis ten deel dan het zinnebeeld van de wijngaard.

n.b.//In de Nederlanden is wijn nog altijd een importprodukt en in de landbouw alhier wordt doorgaans de akkerbouw en de veeteelt bedreven als voornaamste bedrijfsformule, in de rurale staatshuishouding ligt dat reeds sinds 40 jaren her wat problematisch, al jaren mankeert het in de sector structureel aan voldoende kapitaaltegoeden en alle beschikbare middelen worden telkens geherinvesteerd ten behoeve van de productie, op den duur werkt dat ontmoedigend en uitputtend voor de boerenbevolking van ons land waarmee ik zeer wel ben bekend, edoch nu verklap ik in geschreven woord een als persoonlijk beleefd geheim. Ik geef er de voorkeur aan te wijzen op de naamgeving naar de patroon van de Gezellenverenigingen, Clemens Maria Hofbauer, geboren Ian Hofbauer, een biechtvader van vorst Metternich en stadspatroon van Wenen. -
//kruiden: mint en salie - bloem: de lelie

post scriptum: "het leven is inderdaad verrukkelijk voor kluk-kluk" - actualiteit: 2 minuten geleden belde David maar ik heb hem niet teruggebeld, het mankeert hem aan vertrouwen om toegelaten te worden tot de grootst denkbare menselijke afstandelijkheid, namelijk een samenzijn in het Studeervertrek/bibliotheek/Studio/atelier/salonette/'de deel'/ van Castlefarm Betel North 5/2nd// 

//** fugitive memory: 'the voice of Bush senior: "to headquarters"// 
//**Clement, in deep thoughts:  "I know those Bushes, they are Republican Williams but rather show the George" - 'can it, me comes for the candy!' - sigh: 'poor free me' //'smile'

Tanagra beeldje - 43 cm. hoog -
Hellenistisch  - 3e eeuw b.c
"verfijning in de Griekse wereld"
= het danseresje =
(Baltimore - Walters Museum)

*//ligne du maison des laines: 'autant pire les emotions, encore meilleur les sentiments de rejoindre' -  

ik weet feitelijk niet waar ik het over wil hebben, eenmaal begonnen komen de gedachten....moed houden

Joan Miro - danseur - 1928

Het schilderij hiernaast weergegeven van Miro vind ik heel illustratief voor het wat zweverig beleven dat mij heeft beziggehouden de laatste tijd, toen het was alsof ik boven de zorgen der mensen op een positieve manier beschreef, niet wat ik van hen vond of vind, maar over een andere, een alternatieve benadering en uitweg voor de kleine en de grote zorgen van de mensen in een land waar ik als het erop aankomt toch veel van wil houden, ik schrijf 'van wil houden' omdat er aanleiding ook bestaat om van bepaalde ontstane gewoonten enige afstand te houden, ieder het zijne in persoonlijke zin maar allemaal geheel zelfstandig dragers van de eigen cultuur levert op een anarchie der waarden, iemand zal er moeten komen die de leiding daarin neemt, zijn land- en geloofsgenoten voorgaat naar een toekomst die reeds wenkende is in een mooi uitzicht van de nieuwe dag die ons wacht//


//bij het zien van een goed en schoon schilderij kun je wegdromen, dan krijgt je droom een plaatstoegewezen door het kunstwerk, het zichtbare dat stand houdt,  en je kunt in de artistieke beleving alles kwijt wat je invalt en erbij verzint/ mooi verzinnen is bepaaldelijk geen zondige aangelegenheid en voor een goed verhaal is altijd wel een juffrouw Saartje te vinden die een kopje koffie schenkt en haar handen afstrijkt aan een helder wit gesteven schort/


 - het blauwe vlak van Miro vertelt ons over de betrekkelijke koele stemming waarin de danser zich beweegt, het thema van zijn dans is weergegeven in de speelse lijn met de twee zwaardere uiteinden, een voor naar beneden kijken en een voor omhoog zien, die langs het rode hart gaat, op haar beurt is dit warmvoelend hart met een dunne draad verbonden is aan de nieuwe maan/

/het is alsof het hart een stapje hogerop komt met het volgen van de kromme lijn, het als een insect gegeven gewicht dat het hart recht houdt en in balans verzekert ons van de standvastigheid waarmee wij verbonden blijven met onze natuurlijke verbondenheid met het animale/

wat er aan de hand is is geen vraag, ik word hervormd tot een waarachtig mens

begonia rosebud tutu

//het was me vaak al vreemd te moede zo werden al die influenceringen over mij uitgestort in een niet oorspronkelijke hoop dat ik een bevredigend antwoord zou kunnen geven aan wat mij nu voorkomt als een vragstuk dat uitgroeide tot een wereldprobleem, ik heb altijd gedacht dat het zo hoorde en dat ik zo behoorde te leven als ik doe, echt goed en gezond verstand heeft mij in feite nimmer in de steek gelaten en ik ben bij tijd en wijle inderdaad een knap acteur geweest, de enige mogelijkheid om uit het conflict te geraken is gelegen in een oekomenische opvatting en bespreking van hetgeen "de mij" is geschied en voorzeker schrijf ik niet alleen maar over mijn persoon/

//is dit wat nu gebeurt soms het probleem van een organische denkfout die maar niet het toelaten kan te doen begrijpen dat een normaal mens zich te betonen de eerste voorwaarde vormt voor een duurzaam naar waarheid uitoefenen van hetgeen vaak wordt aangehaald als "die taak welhaast te zwaar"/

// het is er volgens mij op uitgedraaid dat heel Nederland van mening is dat er een andere koning moet zijn en dat deze in zijn luister dient te worden hersteld, ik wil opmerken dat mijn landelijk beleven in een andere zin heeft vorm gekregen dan alleen van Maastricht tot Groningen gegeven/

// ik wil niet verhelen dat ik paf sta van hetgeen mogelijk is voor het beteugelen van de om zich heen grijpende twijfelarij "doet ie het wel of doet ie het niet"- ik geloof dat het tijd is de mensen erop te wijzen dat er eerder en in groter genezend voordeel van kan worden overlegd dat het bestaande vraagstuk zich uitdrukt in een keuze die luidt: "wie van de drie?"