In het algemeen behandelt de menselijke geest, anders gezegd ons denken, één onderwerp tegelijkertijd, neemt het in overweging, gaat er mee om en verbindt er weer andere onderwerpen van overwegen mee totdat zich uiteindelijk een beeld heeft gevormd waaruit ons denken een nieuwe gedachte opvat die tot bevredigend antwoord stemt op de vraag wat hetgeen is dat onze verwondering heeft gewekt. Zo ons denken verloopt zo verloopt het overwegen van de wijsheid evenzeer. In de Kerk wordt deze wijsheid ter afgrenzing van de wens zijn oorsprong te begrijpen de mensen overgeleverd als de Heilige Geest die gezonden werd en wordt vanuit de identiteit die de Messias voor ons heeft doen overleveren. In zijn denken rationaliseert een mens zijn natuurlijke onbegrensde mogelijkheden tot eenheid met zijn oorsprong, en vanuit deze voorwaardelijke ordening gaat ons rationele verstandelijke vermogen altijd voor onze tijdelijkheid uit in het tijdsbestel waarin wij zijn gegeven als die mensen waar het uiteindelijk in elke religie over gaat, gebeurde dat niet dan hadden wij geen besef meer van tijd en hield ons waarachtige werkelijke leven gewoon op.
Het is moeilijk te begrijpen voor de moderne mens die alles wenst te onderwerpen aan zijn zin tot beloning voor een inspanning en de gedachte dat hij met een nuttige bezigheid van doen heeft dat er voor zover ik daarvan de waarde heb leren kennen meer mogelijkheden bestaan voor ons denken en handelen dan alleen met de waarderingen van nuttigheid en loon omschreven. Ik ben er niet zo mee bekend of mijn woorden een algemene geldigheid toekomt doch wij halen ons het schriftwoord aan dat inhoudt dat wie horen kan zal luisteren uit vrije keus ('wie oren heeft om te horen dat hij luistere...'). De toegang die de mens in de loop der geschiedenis eveneens is verschaft kan ook zijn die van het spel, en die van de liefde.
De eigenschappen van de mens bezitten een sociale waarde welke veranderlijk is naar gelang zijn voortgang in zijn geschiedenis gaat, wie dat niet begrijpt die mag denken dat je je spelenderwijs leuker dingen aanleert waar je wat aan kan hebben dan wanneer het uit nood of opgelegde plicht geschiedt dat je leren moet. Je moet alleen die tijd die je daarvoor nodig hebt naar je toehalen en niet menen dat je pas die tijd krijgt tot zelfrealisering wanneer je je een betaalde baan hebt veroverd.
Onder de thans toch wel in ons land gerealiseerde economische en sociale mogelijkheden zullen er velen zijn die om een bezigheid verlegen hebben gezeten waar zij zich geschikt voor achtten doch niet wisten hoe zij met hun geschiktheid zich moesten meten aan hun onmacht de samenleving als die wereld waarin zij wonen, werken en alle dingen des levens meemaken en uitvoeren toegankelijk te maken voor het aanvaarden van hun wensen. Dat zijzelf hun bestaan vorm kunnen geven en zich de dingen kunnen aanleren waarmee zij hun realiteit vorm geven dat is een bewustzijn dat nog niet zover is ontwikkeld dat het allen als een gewoonte is aangereikt. Maar wij hebben goede verwachtingen ten aanzien van de toekomst van ons land in deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten